شهر ممنوعه چین در واقع نام مجموعه ای از کاخ های سلطنتی ، امپراطور های
چین می باشد . شهر ممنوعه به عبارتی وسیع ترین و کامل ترین مجموعه معماری
چوبی در جهان محسوب می شود . ساخت این شهر در سال 1406 میلادی با دستور جو
دی ، دومین امپراطور سلسله مینگ شروع شد و در عرض 14 سال به پایان رسید .
تا سال 1911 (نزدیک به 500 سال) ، در کل 24 امپراطور در شهر ممنوعه اقامت
کردند و فرمانروای چین بوده اند . ممنوعه بودن این منطقه در سال 1924 به
پایان رسید و بازدید از این مجموعه به عنوان موزه برای عموم آزاد شد . این
مجموعه ساختار مستطیل شکلی با مساحتی حدود ۷۲ هکتار را در برگرفته است .
ابعاد آن ۹۶۱ متر طول در امتداد شمال به جنوب و ۷۵۳ متر عرض در امتداد شرق
به غرب است . دیواری با ارتفاع ۱۰ متر و خندقی با عرض ۵۲ متر دورتا دور
مجموعه را فراگرفته است . دیوار های این مجموعه ضخیم ساخته شده اند به طوری
که در برابر آتش توپخانه ها در آن زمان مقاومت داشته باشند .
شهر
ممنوعه کاملا طبق نظام تشریفاتی سلسله های فئودالی و اصول طبقاتی ساخته
شده است . طرح کلی ، وسعت ، شیوه معماری ، رنگ و تزیینات همه نمایانگر
امتیاز خاندان سلطنتی و سلسله مراتب اشرافی است . سه قصر این مجموعه یعنی
قصر تای حه ، قصر جون حه و نیز قصر بایو حه ، که توجه را بیشتر جلب می
کنند ، محل اعمال قدرت سلطنتی امپرطوران و برپایی مراسم پرشکوه بوده است .
قصر تای حه ، مرکز تمام شهر ممنوعه و تخت سلطنتی طلایی رنگ امپراطور در
این قصر دیده می شود . این قصر دارای مجلل ترین معماری در شهر ممنوعه است .
این قصر در شمال میدان بر سکوی مرمری سفید رنگی به مساحت ۳۰ هزار متر
مربع و بلندای ۸ متر ساخته شده است . ارتفاع آن ۴۰ متر است که به لحاظ
ارتفاع ، بلند ترین بنای شهر ممنوعه است .
در فرهنگ چین ، اژدها
بیانگر قدرت امپراطوری است و امپراطور یا "پسر آسمانی" ، اژدهای حقیقی"
نامیده می شود . درون قصر تای حه در بالا و پایین با حدود ۱۳ هزار شکل
اژدها تزئین شده است .